علماى سابق بسیار پُرکار و پُربار بودند و چه زحمت ها که در راه تحصیل مى کشیدند. 
آقا سیّد حسن صدر ـ رحمه اللّه  ـ از میرزاى بزرگ خواست که صد تومان در سال براى حاج آقا رضا همدانى ـ رحمه اللّه  ـ تعیین کند ولى مرحوم حاج آقا رضا قبول نکرد و به پنجاه تومان و به قدر ضرورت اکتفا نمود و قانع شد تا به ایران مهاجرت نکند و در حوزه ى سامرا بماند و براى طلاب حوزه تدریس کند.

آقا سیّد محمّد فشارکى، استاد مرحوم نایینى و آقا ضیا عراقى و شیخ عبدالکریم حایرى و آقا سیّد ابوالحسن اصفهانى ـ رحمهم اللّه  ـ و همان کسى که مرحوم آخوند خراسانى به فضلا مى فرمود که در درس او شرکت نمایند، با چه وضعى زندگى خود و عایله ى خود را مى گذراند، به حدّى که حتى نانوایى هم حاضر نبود به ایشان نان بدهد، زیرا بدهى اش زیاد شده بود و نداشت بدهد! حدّاقل ما از حرام اجتناب کنیم!